Στις 13 Ιουνίου 1949, το τυραννικό καθεστώς του Ιωσήφ Στάλιν, επιβεβαίωσε για πολλοστή φορά το ρατσιστικό και απάνθρωπο χαρακτήρα του με την βίαιη εκτόπιση των Ελλήνων της Μαύρης Θάλασσας (κυρίως από την περιοχή της Αμπχαζίας) προς την Κεντρική Ασία. Είχαν ήδη προηγηθεί μαζικές εκτοπίσεις των εχόντων την ελληνική υπηκοότητα, αλλά και Ρώσων πολιτών Ελληνικής καταγωγής προς την Κεντρική Ασία το 1937-38 και το 1941-42.
Οι Έλληνες ήταν «απάτριδες κοσμοπολίτες», για τον Στάλιν και τους κομμουνιστές συνεργούς του και έτσι θέλησαν να δικαιολογήσουν τα ποικίλα εγκλήματα που διέπραξαν κατ' αυτών, που είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Γι' αυτό τους υποχρέωσαν να αφήσουν τις περιουσίες τους σε «εθνικά έμπιστους» εποίκους που όρισε το κομμουνιστικό καθεστώς, να μπουν στα τραίνα και να εκτοπιστούν σε διάφορα κολχόζ, μετατρεπόμενοι σε σύγχρονους δούλους.
Η διαδρομή των μαυροθαλασσιτών αδελφών μας μέχρι τους τόπους εξορίας και η ζωή τους εκεί ήταν μια πορεία θανάτου με αμέτρητα θύματα, που θύμισε τις γενοκτονικές τεχνικές του κεμαλισμού, εξ αιτίας του οποίου εξολοθρεύθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων του Πόντου διά των στερήσεων, της εξάντλησης και των κακουχιών.
H 13η Ioυνίου αποτελεί Επίσημη Ημέρα Μνήμης για τον ποντιακό ελληνισμό σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση που ελήφθη στο 4ο Παγκόσμιο Συνέδριο του Ποντιακού Ελληνισμού που έλαβε χώρα στην Αθήνα. Η Ε.Α.Α.Σ. θυμίζει στα μέλη, στους φίλους της, σε όλους τους Έλληνες αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα του σταλινισμού και επαναλαμβάνει για μια ακόμη φορά το σύνθημα «ποτέ ξανά».