Η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού

Ημερομηνία Σύνταξης Άρθρου
Ιδιότητα
ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ε.Α.

Ἡ Γενοκτονία τοῡ Ποντιακοῡ Ἑλληνισμοῡ

   Γράφει ο Yπτγος ε. α. Χρίστος Φαραντάτος

Γενοκτονία είναι η συστηματική και ολοκληρωτική εξόντωσις επί τη βάσει σχεδίου ενός έθνους ή γένους ή μιάς φυλής. Συνήθως το κακούργημα αυτό είναι απόρροια και κατάλοιπον ενός πολέμου, με επιδίωξιν την εξόντωσιν του αντιπάλου.

Τα Η.Ε. δι’ αποφάσεώς των χαρακτηρίζουν την Γενοκτονία ως έγκλημα, που αναφέρεται σε ομάδες πληθυσμών με πρόθεσιν θανατώσεως, σοβαρών κακώσεων και δημιουργίας απανθρώπων συνθηκών διαβιώσεως, που αποβλέπουν στην εξόντωσιν του διωκομένου πληθυσμού.

Η 19η Μαΐου είναι η ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, όπως καθωρίσθη με ομόφωνον απόφασιν από την Ελληνική Βουλή (ν. 2193/1994 ΦΕΚ Α΄- 32). Είναι η ημέρα κατά την οποίαν ο Τούρκος Πασάς Κεμάλ Ατατούρκ (1881–1938) απεβιβάζετο στην Αμισό της Σαμψούντος του Πόντου, δίδων το σύνθημα της ολοκληρωτικής και πλήρους εξοντώσεως και αφανισμού των Ελλήνων. Ημέρα αποφράς, μιαρά, επάρατος και κατηραμένη δι’ ολόκληρον το Ελληνικόν Έθνος !!!

Ως Πόντος νοείται ολόκληρος η παραλιακή περιοχή της νοτίου, κυρίως, ακτής του Ευξείνου Πόντου (Μαύρης Θαλάσσης) εις βάθος 100 χλμ. περίπου, εντός της ενδοχώρας, συνολικής εκτάσεως 140 τ.χ., περιλαμβάνουσα τις πόλεις εκ Δ προς Α Σινώπη, Αμισό, Οινόη, Κοτύωρα, Κερασούντα, Τρίπολιν, Τραπεζούντα και Ριζαίον μέχρι του Ρωσσικού Βατούμ.

Εκεί ο Ελληνισμός έδρασε συμπαγής επί τρεις χιλιετηρίδες μέχρι του 1923, προσενεγκών μεγάλες υπηρεσίες σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ο Πόντος είναι γνωστός και από την μυθολογία (Αργοναυτική Εκστρατεία, ο τιτάν Προμηθεύς που ελυτρώθη από τον Ηρακλή, οι έφιππες Αμαζόνες κ.λπ.). Αναφέρομεν όμως ιστορικά πρόσωπα, όπως ο κυνικός φιλόσοφος Διογένης ο Σινωπεύς, (400–325 π.Χ.), ο γεωγράφος εξ Αμασείας Στράβων (64 π.Χ.–19 μ.Χ.) που ανεκήρυξε, ότι «ἒστιν μέν οὖν Ἑλλάς καί ἡ Μακεδονία», ασχέτως, εάν επί των ημερών μας κατεπροδόθη από ένα αλήστου μνήμης κυβερνών πολιτικό δίδυμον!!! Επίσης, ο διαπρεπής λόγιος κληρικός Ιωάννης Βησσαρίων (1403–1472) από την Τραπεζούντα που υποστήριξε την ένωσιν των Εκκλησιών (Σύνοδος Φερράρας 1439), η Δυναστεία των Κομνηνών, που ανέδειξε πέντε αυτοκράτορες του Βυζαντίου και 17 Βασιλείς στην αυτοκρατορία της Τραπεζούντος (1204–1461). Αναφέρομε τελευταία και τον μακαριστόν αρχιεπίσκοπον Αθηνών Κυρόν Χρύσανθον Φιλιππίδην (1881–1949) από την Τραπεζούντα, ο οποίος ευλόγησε τα ιερά όπλα της Ελλάδος κατά τον πόλεμον του 1940, αρνηθείς να παραστή στην αντιπροσωπεία παραδόσεως των Αθηνών στους εισβολείς Γερμανούς (27 Απρ. 1941).

Ο Ελληνισμός του Πόντου εσφαγιάσθη αγρίως, ητιμάσθη, εξεδιώχθη βιαίως από τις προγονικές του εστίες, εξοντώθη κυριολεκτικώς επί τη βάσει καλώς μελετημένου εθνικού τουρκικού σχεδίου. Τα ειδεχθή και φρικαλέα εγκλήματα των Τούρκων υπερβαίνουν κάθε ανθρωπίνη φαντασία!

Μετά την εκθρόνισιν του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β΄(1842–1918) κατά το 1909 και την επικράτησιν του Κινήματος των Νεοτούρκων, ήρχισε βαθμηδόν ο εξοντωτικός και απηνής διωγμός των χριστιανικών μειονοτήτων (Αρμένιοι – Έλληνες), ώστε να διαμορφωθή ένα ομοιογενές οθωμανικόν κράτος, βάσει της αρχής «ένα έθνος και ένας λαός», κάθε δε διαφορετικόν φυλετικό στοιχείο να εξαφανισθή ως μίασμα και ξένο σώμα από την τουρκική επικράτεια.

Οι Τούρκοι αρνούνται ότι διέπραξαν Γενοκτονία εις βάρος των Ελλήνων, αλλά υπάρχουν επίσημα έγγραφα και μαρτυρίες ξένων διπλωματών, που τους διαψεύδουν και τεκμηριώνουν ιστορικώς τα γεγονότα της περιόδου εκείνης (1908–1923), ιδιαιτέρως δε της τετραετίας 1919–1923, όπου κατεσφά-γησαν περίπου 350.000 Έλληνες Πόντιοι!

Ηθικοί αυτουργοί της Γενοκτονίας, πλήν του Κεμάλ Ατατούρκ, είναι και ο Ισμέτ Ινονού (1884–1973) με την τριανδρία των Πασάδων Παντουρκιστών Ισμαήλ Εμβέρ (1881–1922) υπουργού πολέμου, Μεχμέτ Ταλαάτ (1874–1921), υπουργού εσωτερικών και Αχμέτ Τζεμάλ (1872–1922) στρατιωτικού διοικητού Κπόλεως, με την καθοδήγησιν του Γερμανού τουρκόφιλου συνταγματάρχου Λίμαν φον Σάντερς (1855–1929). Εφέτος θα τιμήσωμεν πανελληνίως την μνήμη των σφαγιασθέντων Ελλήνων την Κυριακή 22α Μαΐου, καθόσον η 19η είναι ημέρα Πέμπτη και βάσει αποφάσεως της Βουλής μεταφέρεται η μνημόσυνος αναμνηστική ημέρα στην αμέσως επομένην Κυριακή (ΠΔ 99/11-5-94 ΦΕΚ Α΄78).

Σήμερα η Τουρκία που κρούει την πύλη της Ευρώπης αποτελεί μόνιμον και σοβαράν απειλήν κατά της Ελλάδος. Οι ανθελληνικές δραστηριότητες των Τούρκων (Αμμόχωστος – Αγ. Σοφία), οι καθημερινές παραβιάσεις του θαλασσίου και εναερίου χώρου της Ελλάδος, τα όνειρα περί γαλάζιας πατρίδος, η άρνησις επαναλειτουργίας της μεγάλης Σχολής της Χάλκης και γενικώς η απαράδεκτος εχθρική συμπεριφορά της προς την Ελλάδα, με περιφρόνησιν του διεθνούς δικαίου, απειλούσα με πόλεμον (casus belli) την «σύμμαχον» Ελλάδα, σε περίπτωση επεκτάσεως των χωρικών της υδάτων στα 12 ν.μ., όπως προβλέπει το ισχύον διεθνές δίκαιον περί θαλάσσης, δημιουργούν μίαν απαράδεκτον εχθρικήν συμπεριφοράν, η οποία εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους.

Απαιτείται λοιπόν και επιβάλλεται συνεχής εγρήγορσις, επαγρύπνησις και ομοψυχία σύμπαντος του Ελληνικού Έθνους, ιδιαιτέρως δε η διατήρησις ισχυρών και ετοιμοπολέμων Ενόπλων Δυνάμεων, ικανών να εξασφαλίσουν, εάν χρειασθή, την ακεραιότητα της πατρίδος και την ελευθερία του Ελληνικού λαού. Η Ελλάς είναι Ιδέα, είναι Φως, είναι δημιουργία και πάντοτε θα θριαμβεύη και θα νικά! 

«Μην λησμονείς πώς Έλληνα σ’ έχει γεννήσει η φύση και μέσα σου λάμπει αδάμαστη του Γένους σου η ψυχή!»