Η θλιβερά Επέτειος της Τραγωδίας των Ιμίων

Ημερομηνία Σύνταξης Άρθρου
Ιδιότητα
ΥΠΤΓΟΣ Ε.Α.

Πέρασαν ήδη 27 χρόνια από την οδυνηρή και αποφράδα εκείνη νύκτα της 30/31 Ιαν. 1996, όπου εσημειώθη στην ελληνική περιοχή της Δωδεκανήσου η γνωστή μας ε/τ κρίσις, συνεπεία της παρανόμου και αυθαιρέτου καταλήψεως της βραχονησίδος ΙΜΙΑ από τους Τούρκους.

Η καταληφθείσα δυτική βραχονησίς του συμπλέγματος των ΙΜΙΩΝ ήταν και είναι αναπόσπαστον τμήμα ελληνικού εδάφους βάσει της ιταλο-τουρκικής Συμφωνίας του 1932 και της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων της 10ης Φεβρ. 1947, όπου οριστικά παρεχωρήθη η Δωδεκάνησος στην Ελλάδα, αλλά και όπως σημειώνεται σχετικά στον χάρτη του Πολεμικού Ναυτικού τω Η.Π.Α..

Δεν θα αναφέρουμε τα γεγονότα της περιόδου εκείνης, αυτά κατεγράφησαν λεπτομερώς στον τύπο και τα μέσα ενημερώσεως, κρίνουμε όμως σκόπιμο να επισημάνουμε την ανικανότητα της τότε πολιτικής ηγεσίας, η οποία, δυστυχώς, εφάνη κατωτέρα των περιστάσεων, εκθέσασα την Ελλάδα ανεπανόρθωτα διεθνώς.

Τί να θυμηθούμε, τις θερμές ευχαριστίες του Πρωθυπουργού μας Κων. Σημίτη προς τους Αμερικανούς ή την φαεινή ιδέα του Υπουργού Εξωτερικών Θ. Παγκάλου, ειπόντος την πρωτοφανή και αξέχαστη εκείνη φράση, για την απομάκρυνση της ελληνικής Σημαίας, «να πούμε, ότι την πήρε ο άνεμος!». Αλλά και ο διορισμένος Α/ΓΕΕΘΑ, πρώην τακτικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, αντί να ευρίσκεται στην αίθουσα επιχειρήσεων, ώστε να έχει άμεση ενημέρωση με τα τεκταινόμενα στην περιοχή, ήταν στη Βουλή με την πολιτική ηγεσία, ο δε διοικητής της ΚΥΠ, ενήμερος της όλης καταστάσεως, ματαίως και αδίκως ανέμενε απέξω να γίνει δεκτός από τον πρωθυπουργό, προς ενημέρωσή του. Γενικώς, η όλη κατάσταση χαρακτηρίζεται τραγική και χαώδης, παντελώς άγνωστη στα ιστορικά ελληνικά δεδομένα.

Ήδη η σκέψη μας στρέφεται προς τους αθανάτους νεκρούς αξιωματικούς μας του καταρριφθέντος ελικοπτέρου στην περιοχή των ΙΜΙΩΝ, όπου είχαν αποστολή αναγνωρίσεως. Αιωνία τιμή και δόξα πρέπει στον κυβερνήτη υποπλοίαρχον Χριστόδουλο Καραθανάση, τον συγκυβερνήτην υποπλοίαρχον Παναγιώτη Βλαχάκον και τον αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψόν, πεσόντες κατά την ζοφεράν εκείνη νύκτα και καθαγιάσαντες με τη θυσία τους τα ύδατα του Ελληνικού Αιγαίου.

Σκοπός του παρόντος σημειώματός μας, είναι να τελέσουμε ένα μνημόσυνο για τις άγιες και δίκαιες ψυχές τους. Σ’ αυτό το μνημόσυνο καλούμε και τους πολιτικούς μας άρχοντες στο μνημείο τους στην Πλατεία Ρηγίλλης, έξω από την ΛΑΕΔ στη Βασ. Σοφίας, εάν βεβαίως τους επιτρέψει η ενασχόλησης και η βαθειά αντιδικία τους εν όψει των αναμενομένων βουλευτικών εκλογών της Χώρας.